Kompozisyon gayet basit aslında koca bir köşk düşünün zengin güzel kız, fakir yakışıklı oğlan bunlar birbirlerini severler.
Ama arada mutlaka zengin koca bul kızımcı baba, fakiroğlana yavşayan kadın, gerilerden hızla gelip köredici çarpma özelliğine sahip araba, kahpe kader, feleğin çemberi gibi mutlu sona ulaşmayı geciktirici faktörler mutlaka bulunur.
Konağa geri dönersek ahçısından, bahçıvanına, uşağından, temizlikçisine bi dünya insan vardır. Bunlara biz tabi ki esasoğlan ve kızın yanında yardımcı karakter diyoruz.
Fakat bu insanların sanki hayattan hiç beklentileri, kendi karakterleri doğrultusunda bir hareketleri yoktur. Varsa yoksa kızla oğlanı nasıl mutlu ederiz nasıl bunları eveririz mantığı hüküm sürmektedir nöronlarında.
İnsanın hiç mi dişi ağrımaz, hiç mi kendine elbise almaz, kendi için ağlamaz, babası annesi hastalanmaz, kendi derdi olmaz. Bunların yoktu, aradan 10 sene geçer bunlar gene aynı tayfa kızın vajinismus problemini çözmeye falan çalışırlar.
Ayrıca olaylara ortak tepki verirler. Biri ağladı mı mutlaka diğeri de ağlar, dans ederse diğeri de eder. Vefakarlardır, gidip kariyerlerini yeni yerlerde geliştirmek istemezler. Kız mutlu olsun yeter. Paradır puldur takmazlar.
Bir başka özellikleri de kızla oğlan evlenmeye yakın, mutlaka birini bulurlar ya da yıllarca beraber çalıştıkları insanlarla duygusal bağ yaşarlar. Düğünde mutlaka onlar da evlenir.
Şampiyonlar ligi maçlarından sonra "Önümüzdeki maçlara bakıcaz" diyen Ümit Özat gibidirler bunlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder