Şimdi bazı mal, demek istemiyorum ama uygun kelimeyi de bulamıyorum, insanlar vardır ki, kaş yapmaya çalışırken gözün tam ortasına çubuk sokarlar.
"Anneaaeaaam benüm hediye alacaaam" tadında alışverişe çıktıklarında kafalarında annelerinin kadın olduklarını, bırakın kadınlığı insan olduklarını unutup klasik rolünü yatakla-mutfak arasında şekillendirdikleri kafalarından uygun hediyeyi seçmeye koyulurlar.
Ne viledalar görüldü anneye hediye edilen, ne ütüler ne de cam tabaklar.
Bu noktada bir kısım medya ve bir kısım hödük firmanın da katkısı yok değil. Annenizi hatırlayın len dümbükler diyip diyip gözlerin içine sokulan buharlı ütülerin, çamaşır makinelerinin, tavaların tencerelerin haddi hesabı yoktur, gazete köşelerinde.
Git bir gazete kağıdına iki papatya sar ortasına gül koy gelincik koy daha yeğdir herhalde anneye "Canım annem bak sana vileda aldım artık sen evi daha kolay temizleyebileceksin" demekten.
Otokritik, ben ne aldım bi bok almadım o ayrı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder